"We moeten van het gas af" – Is dat het dan?

 “Iedereen moet verduurzamen". We moeten van het gas af.” “De warmtetransitie is noodzakelijk.” Het zijn zinnen die je steeds opnieuw hoort – in gemeentelijke plannen, in de media, in brieven aan bewoners. Maar wat als achter deze grote woorden een proces schuilgaat dat mensen uitsluit in plaats van meeneemt? Wat als er geen ruimte is voor twijfel, inspraak of alternatieven? Dit blog stelt de vraag die te weinig wordt gesteld: is dit het dan? Of moeten we opnieuw kijken naar wat eerlijk, transparant en gedragen beleid eigenlijk inhoudt.“De aarde warmt op. We moeten van het gas af.” Niemand die dat ontkent. De vraag is niet óf we moeten verduurzamen, maar hóe.

In Muiderberg werd die vraag een realiteit. Een lokaal warmtenet leek de logische oplossing. Duurzaam, collectief, toekomstbestendig – althans, op papier. Maar al snel bleek dat de uitvoering iets anders was dan het ideaal. Bewoners stelden vragen, kregen geen duidelijke antwoorden. Brieven kwamen laat, bijeenkomsten waren te laat of te vaag. Alternatieven werden nauwelijks besproken. En participatie? Die voelde voor veel mensen meer als een formaliteit dan als een oprechte uitnodiging tot meedenken.

Wat hier schuurt, is niet het doel – maar het proces.

Verduurzaming vraagt om vertrouwen. Om transparantie, tijd en keuzevrijheid. Om het gevoel dat je als bewoner serieus genomen wordt. Dat je zeggenschap hebt over je eigen woning, je portemonnee, je toekomst. Zonder die voorwaarden wordt de warmtetransitie geen collectief project, maar een technocratisch plan dat over mensen heen dendert.

En dan moeten we durven vragen: is dit het dan? Een warmtenet dat mensen verdeelt in plaats van verbindt? Een coöperatie die zegt te staan voor bewoners, maar onvoldoende luistert? Een overheid die participatie zegt te waarderen, maar het proces al grotendeels heeft dichtgetimmerd?

De energietransitie is een kans. Maar dan moeten we haar wél samen vormgeven. Niet top-down, maar van onderop. Niet alleen technisch, maar ook sociaal. Niet alleen over CO₂, maar ook over vertrouwen, rechtvaardigheid en lokale zeggenschap.

We hebben geen klimaatbeleid nodig dat wantrouwen kweekt. We hebben klimaatbeleid nodig dat mensen verbindt. Dat inspraak serieus neemt. Dat alternatieven onderzoekt in plaats van uitsluit. Dat eerlijk is over kosten, risico’s en verantwoordelijkheden.

Want nee – dit is het niet. De energietransitie verdient beter dan dwingende modellen, onduidelijke coöperaties en gesloten besluitvorming. Muiderberg verdient beter.

Vanuit Hart voor Muiderberg proberen we in het kader van transparantie antwoorden te krijgen op de nog openstaande vragen.

Wat vind jij?
Voel jij je als bewoner echt gehoord in het proces rondom Warmtenet Muiderberg? Heb jij vragen die nog steeds onbeantwoord blijven? Deel je verhaal. Want de energietransitie is pas duurzaam als iedereen mee kán doen – niet alleen op papier, maar in de praktijk.